België voert een in Europa en ver daarbuiten even uniek als absurd verbodsbeleid. Open water telt niet als openbare ruimte, waardoor de zwemmer niet de bewegingsvrijheid heeft van de wandelaar, loper of fietser. Erger: vaak kunnen allerlei watersporten wél maar uitgerekend zwemmen niet...
In principe is het alleen toegelaten op daarvoor ingerichte plaatsen, met redders, kleedhokjes, douches, wc’s et cetera.
Het beleid ligt vast in gemeentelijke politiecodexen en gewestelijke milieureglementering, in Vlaanderen VLAREM. Dat maakt sinds oktober 2019 een uitzondering voor duiken en lange afstandszwemmen: kan zonder infrastructuur, maar met boei en iemand met noties van redden, als clubs onderhandelen met eigenaars van locaties om ze als trainingswater te gebruiken. Ze hebben meldingsplicht bij de overheid.
Het is nog ver- veraf van wat wij willen bereiken en momenteel zijn dus niet alle zwemmers gelijk voor de wet.
Lees hier de argumenten voor verandering. Overal wordt bewezen dat het kan, kijk naar onze Nederlandse buren.
Wet Life Matters!